Güç neyi temsil eder ?

Güç Neyi Temsil Eder? Öğrenmenin Dönüştürücü Enerjisi Üzerine

Bir Eğitimcinin Kalbinden: Öğrenme Yolculuğunun Gücü

Sınıfın kapısından içeri her adım attığımda, bir öğretmenin sahip olabileceği en büyük gücün bilgi değil, dönüşüm yaratma becerisi olduğunu hissederim. Öğrenme yalnızca bilgi aktarmak değildir; bir insanın düşünme biçimini, dünyayı algılayışını ve kendine dair inancını yeniden şekillendirme sürecidir. Peki, “güç” bu bağlamda neyi temsil eder? Otoriteyi mi, bilgiyi mi, yoksa değişimi mümkün kılan öğrenme iradesini mi?

Pedagojik Açıdan Güç: Bilgiye Erişim ve Eyleme Dönüşüm

Pedagojide güç, kontrol değil etkileşimdir. Paulo Freire’nin “Ezilenlerin Pedagojisi” adlı eserinde vurguladığı gibi, gerçek öğrenme iki yönlü bir diyalogla başlar. Öğrenci yalnızca dinleyen değil, aynı zamanda anlam üreten bir özne hâline geldiğinde bilgi güç kazanır. Güç, öğretmenin tekeline alınmış bir araç değil, öğrenenin elinde bir farkındalık aracıdır.

Bu noktada, öğrenme teorileri güç kavramını yeniden tanımlar.

– Konstrüktivist yaklaşım, bilginin bireyin aktif inşasıyla oluştuğunu savunur. Burada güç, bireyin anlam oluşturma kapasitesindedir.

– Sosyal öğrenme teorisi ise gücü toplulukla paylaşır; gözlem, taklit ve iş birliği yoluyla öğrenmenin sosyal boyutunu öne çıkarır.

– Dönüşümcü öğrenme teorisine göre ise güç, kişinin kendi önkabullerini sorgulama cesaretindedir. Yani gerçek güç, düşünme biçimini yeniden inşa edebilme iradesidir.

Güç ve Öğretmen: Bilginin Taşıyıcısı mı, Kolaylaştırıcısı mı?

Eğitim ortamında gücün doğası, öğretmenin rolüyle doğrudan ilişkilidir. Geleneksel öğretim anlayışında öğretmen, bilginin mutlak otoritesi olarak konumlanır. Oysa modern pedagojik yaklaşımlar, öğretmeni “öğrenme deneyiminin kolaylaştırıcısı” olarak görür. Bu değişim, gücün yönünü değiştirir: Artık güç, paylaşımda; soruda; birlikte üretme sürecindedir.

Bir öğrencinin “Ben bunu yapabilirim!” dediği an, öğretmenin sahip olduğu en somut güç göstergesidir. Çünkü bu, dışsal bir otoriteye değil, içsel bir öğrenme motivasyonuna dayanır. Güç, öğrencinin kendine inanmasını sağlayabilmektir.

Bireysel ve Toplumsal Düzeyde Gücün Anlamı

Güç, bireyde özgüven; toplumda dönüşüm olarak karşılık bulur. Öğrenen birey, yalnızca kendini değil, çevresini de dönüştürme potansiyeline sahiptir. Bilgi, paylaşıldıkça çoğalır ve bu çoğalma toplumsal bilinci besler.

Bir toplumun gerçek gücü, sahip olduğu ekonomik ya da politik kaynaklarda değil, bireylerinin öğrenme ve yeniden üretme kapasitesindedir. Bu nedenle eğitim, bir ülkenin geleceğini şekillendiren en güçlü araçtır.

Freire’nin ifadesiyle, “Eğitim dünyayı değiştirmez, dünyayı değiştirecek insanları değiştirir.” Gücün en derin anlamı da tam burada yatar: İnsan potansiyelini harekete geçirebilmek.

Öğrenmenin Gücünü Yeniden Düşünmek

Bugün sınıfta, atölyede, çevrim içi platformlarda her birimiz şu soruları sormalıyız:

– Gerçek gücü nerede arıyoruz?

– Öğretirken ya da öğrenirken, bilgiyi bir üstünlük aracı mı yoksa bir özgürleşme yolu mu olarak kullanıyoruz?

– Öğrencilerimize düşünmeyi mi, düşünceyi ezberlemeyi mi öğretiyoruz?

– Kendi öğrenme biçimlerimizde dönüşüme ne kadar açığız?

Sonuç: Güç, Öğrenmenin İçindeki Sessiz Devrimdir

Güç, otoriteyle değil farkındalıkla ölçülür. Öğrenmenin gücü, bireyin içsel potansiyelini fark etmesinde ve bunu başkalarıyla paylaşabilmesindedir. Eğitim, bilginin ötesinde bir eylemdir; dönüştürür, güçlendirir, özgürleştirir.

Bugün bir öğretmen, bir öğrenci ya da bir ebeveyn olarak kendimize sormamız gereken en önemli soru belki de şudur:

“Gücü, başkaları üzerinde mi, yoksa kendimizi geliştirme yolculuğunda mı kullanıyoruz?”

Cevap ne olursa olsun, öğrenmenin gücü bizi yeniden şekillendirmeye devam edecektir.